Ama hayat devam ediyor; ben de hayata devam ettim. Normal bir şekilde soluk alıp verdiğimi fark edene kadar, bir günden diğerine sürüklenip durdum.
“Cildimin fazladan bir katmanı gibi taşıdığım bu acı zaman içinde, yavaş yavaş azalıp kaybolacaktı.”
Herşey öylesine masum, öylesine eğlenceli başlamıştı ki.
Sayfa 58
Eflatun duvarları çok davetkâr ve huzur verici
buluyordum.
Sayfa 46
Kaçınılmaz olanı ertelemeye gerek yok, diye düşündü.
Sayfa 25
İçime huzur dolu bir his çökmüştü ve bu ağır yükü taşımış
olan yüreğim biraz hafiflemişti.
Sayfa 20
Yine de onunla tartışmadım. O nu sorgularsam gidece
ğinden korkuyordum ve benimle kalmasını istiyordum.
Sayfa 19
Alnımdaki saçları itti ve beni alnımdan yumuşacık
öptü.
Sayfa 19